مهر ۲۵
سلام صباجون حالت چطوره ببخشید چند روزی بود نتونستم واست نامه بنویسم آخه سرما خورده بودم امروز هم که دارم این نامه رو واست مینویسم نرفتم مدرسه موندم خونه یک کمی استراحت کنم . تو چطوری وقتی شنیدم که بابای مهربونت زنگ زدخونمون و گفت که تونسته صداتو بشنوه خیلی خیلی خوشحال شدم مامانم گفت که صداتو ضبط کرده بودن مثل اینکه داشتی گریه میکردی و باباجونت صدای قشنگتو ضبط کرده بخدا راست میگم خیلی خیلی خوشحال شدم به مامانم گفتم مامان یعنی صبا میتونه صحبت کنه مامانم گفت نه عزیزم هنوز نه فقط وقتی گریه میکنه صداشو مامان وباباش میشنون. خلاصه من ازخوشحالی نمیدونستم چکار کنم . صباجون من مامانمو دیدم که موقع اذان همون روز که خبررسید که صبا موقع گریه کردن صداش دراومده داشت دعا میکرد و ازخدای مهربون میخواست که هرچه زودتر توروبرگردونه پیش مامان وبابای مهربونت من مامانمو دیدم که داشت دعا میکرد که حالا که داره بهار میاد و عید میشه تو هم سرسفره هفت سین پیش مامان و بابای مهربون بشینی و دل اونهارو شادکنی . من به مامانم گفتم مامانی حتما خدای مهربون دعای های تورو شنیده و داره قبول میکنه که صباجون یک کوچولو حالش بهتر شده مامانم گفت حتما همینطوره ما نباید هیچوقت از رحمت خدا ناامید بشیم فقط یک کمی طول میکشه ولی اون حتما جواب بنده هاشو میده بخصوص جواب ما کوچولوهارو که داریم واسه سلامتی تو دوست خوبم دعا میکنیم .
خیلی مزاحمت نمیشم به امید سلامتی کامل تو دوست مهربونم که میدونم حتما خدای مهربون جواب منو میده و میدونم حتما تو یه روزی به من زنگ میزنی خیلی منتظرم .
از راه دور میبوسمت مامانم هم هرشب واست دعا میکنه ما همه منتظریم من ، مامانم ، بابام ، کیمیا و دوستای مدرسه ام بهار، هستی همه وهمه بیشتراز این منتظرمون نذار خواهش میکنم فقط همین